Herfsttijlozen, ca.1901-1902

Vanaf het moment dat Verster zijn intrek neemt in landhuis Groenoord, schildert hij geen grote formaten meer. In zijn laatste jaren leidt zijn zoektocht niet langer naar vernieuwing. Verster houdt vast aan zijn succesformule: stemmige portretten van bloemen in vazen, wat minder flamboyant en iets ingetogener dan voorheen. Na een dag werken aan een bloemstilleven in zijn atelier loopt Verster dikwijls zijn tuin in, met de woorden: ‘En toch zijn deze altijd weer mooier.’