De waterval in dit schilderij was voor Kees van Urk waarschijnlijk aanleiding om de veelkleurigheid van water te onderzoeken. Het effect van spiegeling en reflectie op het water van de kleuren uit de omgeving biologeerde hem. Ook in de weergave van de omringende natuur vallen de rode, oranje en gele kleurplekken op. Rond 1920 experimenteerde Kees van Urk met verschillende moderne schilderwijzen. De korte, ruwe kwaststreken waarmee hij deze blauwe waterval in een landschap schilderde zijn ongebruikelijk voor Van Urk. Blijkbaar had hij (nog) geen vastomlijnd idee over waarom en hoe hij de moderne schilderkunst wilde bedrijven. Theo van Doesburg had, ondanks zijn waardering voor zijn werk, dan ook zo zijn twijfels over Van Urks moderniteit.