Deze bokaal van gedreven, gegoten en verguld zilver schonk de Winterkoningin Elisabeth van Bohemen in 1641 aan de stad Leiden. De bokaal was een voornaam cadeau als dank voor de door haar kinderen genoten studie aan de Universiteit en hun verblijf in het Prinsenhof aan het Rapenburg. Fijn gestippelde symbolische voorstellingen van onder meer liefde en vergankelijkheid en allerlei insecten zijn in de cartouches aangebracht. Hans Coenraet Breghtel was opgeleid in Neurenberg en werkte voor onder andere het hof in Den Haag. Door de kwaliteit en veelzijdigheid van zijn werk kreeg hij een internationale kring van opdrachtgevers. Deze bokaal is zijn vroegst bekende werk.